Füruzan Uysal’ın Yazısı; Bodrumlu Olmak…

Balıkçı’ dan ötürü bilindiği gibi Bodrum sürgün yeri olarak anılırdı bir zamanlar… Yazdığı yazıyla kalebentlik cezası verilip ve Bodrum’a gönderildi Balıkçı. Cezasının iki buçuk yılını burada tamamladı lakin sonrasında çok sevdiği, aşık olduğu Bodrum’ a geri dönüp uzun yıllar burada yaşadı en sevgili sürgünümüz. Bizlere muazzam bir hediyedir Balıkçı… Sevgiyle anıyorum… Saygı duymamak imkânsız da sevgiyle anılmak herkese nasip olmaz bu dünyada… Adın geçtiğinde gülümsetmek… Begonvil çiçekleriyle hatırlanmak… Palmiyelerin, okaliptusların hışırdayan yapraklarında adının fısıldandığını duymak… Sadece insanları değil; taşı toprağı, denizi balığı, sabırlıkları da dua eder Balıkçı’ ya. Sevgiyle anar adını….

Benim hayatıma da Balıkçı’nın sürgünlüğü gibi bir sürgünlük şekil vermiştir bir ölçüde. İzniniz olursa anlatacağım.

Balıkçı’ dan sonra kalebentlik cezası için olmasa da birçok memur, öğretmen, asker için sürgün yeri olmaya devam etmiştir Bodrum. Tayin adı altında, bu kuş uçmaz kervan geçmez yarımadaya sürgün edilmiştir insanlar. 74 yılında, ben iki buçuk yaşlarındayken öğretmen anne babamın tayini ile tanışmışım Bodrum’ la. Annem, babam, kardeşim sürgüne gönderildiğimiz Bodrum da yaşamaya başlamışız. Yedi yıl sonra da en küçük kardeş eklenmiş yaşamımıza. Annem hep der, “Balıkçı ile aynı hikâyemiz. Onun gibi bizde sürgüne gönderildik bir daha da gitmedik…”  Evet gitmemişiz, gidememişiz. 80 dönemiyle Türkiye cayır cayır yanarken yeni bir sürgün yazısı ile annemle babam bu kez ayrı bölgelere, ayrı şehirlere tayin edilmişler. Uzun uzun düşünüp istifa etmeye karar verdiklerinde bizim için sürgün asıl o zaman başlamış.

Bunun bir tanışma yazısı olmasını istediğim için daha sonraki yazılarımda uzun uzun anlatacağım o günleri sizlere. Şimdilik söyleyebileceğim şu; ben de sadece üniversite için ayrılıp geri döndüm Bodrum’ a. Denizinin tuzlu suyu kanıma karışmıştı bir kere…

Şimdilerde birkaç kışını burada, yazlıklarında geçirenlerin ‘artık Bodrumluyum’ demelerini şaşkınlıkla karşılıyorum. 2 yaşından beri yani yaklaşık 47 yıldır burada yaşıyorum. Eşim yedi göbek buralı, iki kızımın doğduğu yer burası. Ben yine de Bodrumluyum demeye çekiniyorum. Eş durumundan kontenjanım var sadece… O kadar kolay değil Bodrumlu olmak…

Ezcümle,

Ben Füruzan. Bodrum’da yaşayan bir yazma heveskârı… Size bazen geçmişten bazen bugünden yazacağım. Bazen de sadece kurmaca öyküler anlatacağım.

Bana ayırdıkları bu köşe için Bodrum Güncel Haber Ailesine, Zeki Özkeskin’ e, bu aileye katılmama vesile olan Sevgili Ali Dizdar Bey’e  teşekkür etmek isterim.

Sevgimde kalın, dostçakalın…

Füruzan Uysal